نیاز

نیاز
———————————-
با مصطفا ؛
برای ثواب ؛
شماله ها را خاموش می کردیم؛
از تشت های پر لای رس.
زایران با دستان,زبر, خویش ؛
فرو کرده بودند.
در خانه ای مقدس شده.
دیوار ها همه گچبری داشت ؛ اسلیمی های زیبا.
به بلندای زنده رود.
در قابهای گچین ؛
سرواد های کاشانی میگریستند.
هنوز نیازیان ؛
شماله می گیرا نند.
یک نیاز را.
با پا های برهنه می دوند در کوچه های شب؛
گریان.
ه-س
دهم دهم ژانوی ۲۰۲۲
تورنتو

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *