——————————————–
بر ستیغ , کوه, بلند؛
” آند ”
سیاه دالی شکسته بال؛
“کندور ”
با پنجه های ریخته ناخن , معوج ؛
گامزن .
آزمون , رفتن آمدن می کرد .
خوچش سیاه ؛چون خون, خشکیده ؛
گردن بدون, پر ؛ با دستارکی چنبر.
زهبندی ؛ برنگ, ماه, ترسیده .
منقار؛ سیه غاری ؛خمیده چون خنجر.
پلشت و بویناک.
چرکین و مرده در.
بسیار دور ؛ زآیین , شهبازان
و همای.
گندیده سر ؛
تابه پای ؛ مرداری .
تندیس, کینه و درندگی و نابودی ؛
با پای لنگ و تن, زار, خویش؛
می رفت تا به آ ستان, نابودی.
ه.س
۱۳ آپریل ۲۰۲۴ تورنتو
نوشته های هوشنگ سارنج