هوشنگ سارنج
بى تردید، برترین بخش زندگى هر انسان، جوانى و ارزنده ترین سرمایه ى هر كشور، “نسل جوان” است. بدن در اوج توانایى، خستگى ناپذیر، پرنشاط و امیدوار، به بازدهى مادى و معنوى مى پردازد. كارگاههاى گوناگون نهادهاى اجتماعى، با یارى آموزشگران كاردان و همراهى برنامه ریزان دلسوز و خردآگاه، به پرورش جوانان سرزمین خود، رو مى آورند، تا آنان را در چرخه ى دادگرى گروهى، با خواست باﻻبردن مرزهاى پویایى، از ایستادن و در جازدن و عقب ماندگى، در زنجیره ى دهكده ى جهانى برهانند.
نیروى جوان آموخته و باورمند، برجسته ترین انگیزه ى رفع ستم، واماندگى و درماندگى خواهد شد. از سوى دیگر، داشتن نیروهاى جوان آموزش ندیده و بى راهنمایان كارشناس برنامه ریز و بشردوست، رها بر سرزمینهاى گسترده ى بالقوه غنى و ماﻻمال از استعدادهاى انسانى، كانى و ذخایر زیرزمینى ارزنده، در آتش حسرت، خاكسترنشین آرزوها شدن است.
گاه، اندیشه هاى سودجویانه – فردى یا گروهى – آسان انگارى برنامه هاى آموزشى – پرورشى، رواج فرهنگ خشونت، شكست مرز ارزشهاى اخلاقى، گسترش بى بندوبارى و ولنگارى، دوستى هاى نامناسب و پیوندهاى نادرست. بهم آمیختن روبناى رفتارى درهم آمیزى بى بنیاد فرهنگهاى قومى، گسستن از باورهاى پرداخته ى درخشان و مایه دار خانوادگى گرفتارآمدن در تار نیازمندیها، آشفتگى هاى روانى و سرانجام بدآموزى هاى همه جانبه، مى توانند جوان را به كجراهه ى تباهى بكشانند و یا در چنگال ویرانگر زندان و اعتیاد كشنده و دامان خرابكاران نابود سازند. پس بى داشتن نیروى جوان شایسته و بالیده در آموزشهاى پیشرفته، همسان و همگون روزگار نو، براى ساختمان كشورى پیشرفته و سربلند، راهى جز فراخوانى – گاه – ریاكارانه و دست نیاز با چربزبانى درازكردن به ربایش جوانان فرهیخته ى دیگر سرزمینها، باقى نمى ماند. افزایش جمعیت زمین، آگاهى، حق طلبى اندیشه ى آزادیخواهى و فرو ریختن دیوار مرزبندیهاى بیخبرى و بهره كشى، انسان را به هرچه بیشتر دانستن، واداشته و درین رهگذر، باﻻترین سهم از آن، جوانان جهان است كه بیشترین شان نمى گذارند به گمراهى و نابودى كشانده شوند و در فكر رهایى انسان در بند آمده ى نادارى، گرسنگى، بى سوادى، جنگ، تن فروشى و بیمارى سده ى نو هستند.
و جوانان ایرانى تبار جهان آبادگر، كه با نیروى آرزومندى پدران و مادران فداكار، تواناتر شده اند، در بسیارى از زمینه هاى فراگیرى، ساختارى و مجموعه دانش بشرى از خود، شایستگى هاى درخور نشان مى دهند. و از فرزندان سرزمینى كه از هزاره هاى نخستین بنیاد شهروندى با فرهنگ سختى ستیزى سركرده و پرورش یافته و بن مایه ى تار و پود اندیشه و رفتارشان در راستى و انسان خویى بوده است، جز این چشمداشتى نمى رود. بى ترس مى توان گفت: نازش راستین هر ملتى به نیروى كارآفرین و زندگى ساز جوانانش مى باشد، چه، سربلندى، پیشرفت، آزادى و آزادمنشى در گرو چگونگى داشت و برداشت باور آنان خواهد بود.
در هر خانه از ما، غزلواره هاى غرور و سربلندى، عصاره هاى شرف زن- مادران- آرش صولتان صداقت – پدران – ساعت شمار نشسته اند تا در گشاده آید و در قاب آن، خورشیدهاى پاكى، نجابت و كارآیى طلوع كنند، با كف دستهاى پینه بسته ى كار و فكرهاى باز. گرامى باد “روز جوان.
**********
Houshang Saranj