هوشنگ, سارنج
نوروز به شهر ما هم رسید. همه ی چشم به راهانش ؛ دور از بستگان و آشنایان در تنهایی زندان, بزرگ, جهانی (بذری که خود کاشتند را درو کردند)وی را به آغوش کشیدند و زودا ؛ پسوازش کردند. دمی چند به دوازده شب ؛ شبی بی ستاره و خیس از گریه ی ابر ؛ بر غمگنان .زیر, آسمانه ی کاشانه های خاممممموش از سخن؛ بر کران, لرزش, زبانه های سوزآن, شماله (شمع )ها .نشسته بر خوانهای هفت سین گزینه ای و سبزه و سنبلها و شکوفه های دستساز. چنبره ای ساختیم از نوآر, سرخ و به دستانمان گرفتیم تا نمادی بسازیم از همبستگی و پیوند, آرمانی ی باورمندیها به خواهر – برادری جهانی و برابری در سایه ی آشتی پایدار و گیتایی نهاد, آدمی در هر کجا با هر باور و در هر رنگ. و در آن دم, آغازین سال , نو, جمشیدی ؛ یادمان, زهزادی سالور , در گذشته و در دیگر نمادهای هستی نشسته ؛ دستها را با آن چرخه ی رنگین فراز, سرهامان بردیم و فریاد کشیدیم.
یاد, شبهای نوروزی دیرین افتادم به سالهای خرد سالی و شیدایی کودکانه که تمام شب به شادمانی کفشهای نو به خوابجامه می رفتیم. و شاد در پیراهنهای مادر دوز پای شام, سبزی پلو ماهی می نشستیم. و از خرسندی دیدار بامداد , نوروز با بزرگتر خاندان و عیدانه ها و سینمای پسا آن نمی خفتیم و یاد, دردناک, آ شوبنده ی کار بایست های دبستانی را تا فردای سیزده بدر ؛ فراموش می کردیم.
دوشینه شب, شادی همگان بود . آیا بیماران, بیگناه , بر جامه ی مرگ خفته هم شاد شدند ؟ پدران, بیکار و مانده در شرمناکی نداشتن در هنگامه ی نوروز به خانه رسیدند؟آنان که در چاردیواری بنده زادی و بجاماندی گرفتارند توانستند با بچه های خواستارشآن ؛ سبزی پلو ماهی سالی یکبار نوروزانه را بخورند ؟
آنان که دلشوره ی زنده ماندن خود و دیگران دارند؛ سه هفته است که در ” شهربندان ” کشوری در بندند. هنوز سرما بر شانه های مارس چسبیده؛ آفتاب چندان گرمایی ندارد ؛ بیماری سر هر گذرگاه آدمیان ؛ تیغ تیز بدست, بی خردان داده است. تا چند روز پیش؛ چونان پرندگان پروازهای بی مرز داشتیم ؛ با هر گروه به هر کجا می رفتیم. رفتن به هر جایی از جهان آزاد بود؛ بی خبری؛ خرافه باوری , راه بندان به ارمغان آورد. و زمین را دانایان آباد ساختند و می مانند تا بر نادانی چیره شوند. زندگی بر مرگ, به ناخواستگی چیرگی دارد. سرنوشتی بودن بس است. به کنشی و ا کنشی باور بیاوریم.
درین روزهای سخت ؛ زاغه نشینان ؛ حاشیه پنا هان ؛ کودکان, کار کوره پز خانه ها؛ گل نرگس فروشان,کوچه گرد؛ آبرومندان, گرسنه را از یاد نبرید ……
۲۲ مارس ۲۰۲۰
تورنتو