روز ها همه ابری و سیاه؛
باغها ؛ همه دیوار, بلند؛
آبها همه از آتش شد ؛
سنگها زاهن , داغ.
ماهیان در پرواز؛
چارپایان به شنا؛
خانه داران؛ همه بی ساما نند.
در میان؛
دیگ به جوش, آش است.
گرد, دیواره ی آن ؛
سوی خدا لرزانند .
گر به انگشت یکی ناخن بود؛
همره, باد, بهاری ؛
چه گلستانی بود.
۱۵ می ۲۰۲۱ تورنتو
هوشنگ, سارنج