تارای امید.

هوشنگ, سارنج
————————

نفرین به باران, سیلساز؛
وآفتاب, خانه سوز در میان, خانه ها .
و
ماه , طراران, شبتابهای سرد.
و شب بر سریر, داد ؛
که بیداد می کند.
ای روز سازان, چون شبان
رهبران, بیماری
چونست کاین راه ها به دوزخ می رسند همه ؟
در اوسنه .مانند واره های بهشتیان؟
مردان, گلدسته های بشارت ؛
چاووشگران, ستمگری ؛
پرندگان پیک, هدایت؛
نوک به خنجرند ؟
آبستنان, امید های بزرگ؛
کوتوله های بخون پنجه ؛
می زایند .
پتیارگان با هرای شیر؛
و نیشهای گراز ؛ کفتار پیشه اند؟
دیگر بس است .
داستان, آزمون , بندیان؛
گوسپندان, شام, ذبح .
تارای رستخیز, امید
تو بتاب
از شب گذشته ایم.
۱۳ /۴ /۲۰۲۰

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *